Vroeger viel ik (Laura) altijd al scrollend op mijn gsm in slaap, maar recentelijk heb ik de gewoonte aangenomen met een podcast in slaap te vallen (shout out to you de volksjury). Dit deed me denken aan hoe ik vroeger elke avond voorgelezen werd. Omdat ik dyslexie heb en een brilletje nodig had, werd ik langer dan gemiddeld voorgelezen. Niet enkel dunne kinderboeken dus, maar ook het eerste Harry Potter boek werd voorgelezen. Mijn mama viel meestal de eer te beurt, maar als zij niet thuis was, namen anderen het over. Tot haar grote frustratie, want dan was ze niet meer mee met het verhaal.
Er is iets aan voorlezen dat louterend en ontspannend werkt, dus waarom zouden we onszelf dit als volwassenen ontzeggen? Het spreektempo, waardoor je je niet door een verhaal kan haasten, verplicht je om even te vertragen. Met de opkomst van podcasts en luisterboeken is er keuze genoeg voor ieder van ons om al luisterend in plaats van al lezend een verhaal te verslinden. Maar er is iets extra speciaals aan voorlezen. En al helemaal aan voorgelezen worden door iemand die je liefhebt. Een stem die je herkent en vertrouwt, gecombineerd met een goed verhaal, is een magische combinatie. Dus vraag volgende keer eens aan je mama, een goede vriend, of je partner om je nog eens voor te lezen. Zeker als het winter is, zeker als je een beetje extra troost nodig hebt, en herontdek het effect van voorgelezen worden.
Enkele boeken die PULP alvast de moeite vindt om voor te lezen:
- De Vlaschaard van Stijn Streuvels. Dit boek is oud en dat merk je. Het verhaal gaat traag en voelt niet geheel relevant meer. De spanningsboog geraakt nooit echt gespannen (behalve de stroomversnelling op het einde), waardoor het verhaal je soms bijna in slaap sust. En toch is er iets zo mooi aan de taal die Stijn Streuvels gebruikt. De woordenschat is rijk en vraagt bijna om luidop uitgesproken te worden. Laat je meeslepen door de woordengolven en dommel rustig in slaap.
- Foster door Claire Keegan. Wat een parel van een boek. In 89 pagina’s neemt Claire Keegan je mee in het leven van een kind, een moeder en een vader. Klein, teder, met ingetogen taal, maar zo groot qua impact. Dit boek neemt je mee en laat je niet meer los tot het uit is. Om ten volle van dit boek te genieten, laat je het dus best aan je voorlezen. Zo krijgt het verhaal alle tijd om binnen te komen.
- Petites Luxures van Simon Frankart. Laat dit boek niet voorlezen door je moeder, dit zou tot ongemakkelijke situaties leiden. Het is moeilijk om dit boek te beschrijven zonder het oneer aan te doen. Ontstaan vanuit een instagram-pagina bundelt het op elke pagina een intiem verhaal, ingestuurd door een volger, en een illustratie. Het resultaat is een sensuele anthologie. Je raadt het al, dit boek laat je best voorlezen door je partner. Slaap niet gegarandeerd.
